Vijf jaar geleden ben ik in het ondernemersbootje gestapt. Een mijlpaal die ik met gemengde gevoelens beleef. Enerzijds ben ik heel erg blij dat ik 5 jaar bezig ben maar anderzijds constateer ik ook dat het heel anders is gegaan dan dat ik vooraf gedacht had.
Dit realiseerde ik mij toen ik bij de startersmarkt van de Kamer van Koophandel sprak met een aantal hele enthousiaste starters. Vol herkenning luisterde ik naar alle ideeën en plannen. Zo ben ik ook gestart, vol plannen maar ook enigszins naïef. Denkend dat je met een ondernemingsplan en een begroting al kunt ondernemen. Deze vijf jaar hebben mij ontzettend veel gebracht wat ik vooraf in geen plan had kunnen vatten. Het zijn vooral lessen geweest in persoonlijke ontwikkeling en groei. Een aantal valkuilen en inzichten wil ik graag hier delen. Ook omdat ik deze ook graag vooraf had willen horen.
Ken je het gevoel dat je aan het lopen bent met een blok aan je been? Afgelopen maand was ik mijn flow kwijt, mijn sprankel, mijn lichtheid. Er was geen inspiratie, ik had nergens zin in, alles voelde zwaar. Om mij heen hoorde ik van meer mensen dat ze uit de flow waren geraakt. Waar het door kwam, ik kon er geen vinger op leggen.
n in de lang verwachte eerste zonnestralen. Ik geniet van de vogels in mijn tuin. Van een koolmees die een nestje in ons vogelhuisje bouwt. Van de ganzen die luid gakkend hun territorium beschermen. En dan komt er een vervelende indringer die mijn rust verstoord.
Je zit lekker in je vel en dan ‘out-of-the-blue’ slaat je stemming om. Omdat je iemand gesproken hebt, of op een netwerk geweest bent, of je leest of ziet iets online of iemand in je gezin is sjacherijnig thuis gekomen. Opeens is jouw energie weg en voel jij je moe, sjacherijnig, boos, kortaf of verdrietig. Zeker wanneer je gevoelig bent voor stemmingen van anderen kun je hier veel last van hebben. Hoe kun je hiermee omgaan? Deze simpele vraag kan je hierbij helpen.
weg. Mijn map met jarenlang verzamelde informatie over leuke workshops en opleidingen om te onthouden. En dan ook écht weg en niet meer terug te vinden. Na de eerste schrik bekomen voelde ik mij verrassend lichter en vrijer. Een daarna kwam het inzicht: ik was een hamsteraar. Een ‘informatiehamsteraar’. En wat een opluchting dat nu al die informatie gewoon weg was, daar hoef ik niets meer mee te doen.
