“Hoeveel eieren wil je in de salade?” vraagt ze
‘If you fuel your journey with the opinions of others, you are going to run out of gas’ ~Dr. Steve Maraboli~
Iets waar veel mensen mee te maken hebben zijn tijd- en energiedieven. Zelf kom ik ze ook nog regelmatig tegen. Met enkele hardnekkige blijft het soms nog lastig omgaan. Na een week herfstvakantie vol uitdagingen in tijd- en energiebeheer, valt het kwartje.
Amper vijf minuten binnen bij mijn eigen moeder, springt zij figuurlijk op mij en eist zij mijn aandacht. Ik krijg de ene vraag na de andere naar mijn toe over hoe zij de salade moet klaarmaken voor mij. “Wil je kleine tomaatjes of grote? Zal ik de komkommer schillen of niet? Hoeveel eieren wil je in de salade 2 of 3? Is drie niet te veel? Moet ik het nu al klaarmaken of nog even wachten?”
Het voelt benauwend en ongemakkelijk. Allemaal vragen waar ik niet op zit te wachten. Zij is zo bezig om mijn aandacht te krijgen én het mij naar de zin te maken, dat ik mij daar niet prettig bij voel. Uit frustratie wil ik schreeuwen: “Maak die salade toch zoals je het altijd doet en val mij er niet mee lastig!”
Daar valt het kwartje, doink…. Wat een tijd en energie vreet dit! Om je continue aan te passen aan de wensen en meningen van de omgeving. Je raakt jezelf volledig kwijt als je niet uitkijkt.
Maar ik schreeuw niet. Ik keer even naar binnen en voel waar mijn frustratie zit. Vervolgens bedank ik haar inwendig voor deze waardevolle les.
De hele herfstvakantie ben ik vrij geweest maar vooral bezig geweest met wensen en grillen van twee kleuters. De ene wil een appel met schil, de ander zonder. Dan weer koude melk, dan weer warme melk. Wanneer ik vergeet dat ze iets zelf willen doen, ontvlamt een driftbui. Het is soms op eieren lopen en ik heb weinig tijd gehad om bij te tanken of laat staan werken. Ik werd er doodmoe van. Eigenlijk was ik hetzelfde aan het doen als mijn moeder, mij voortdurend aanpassen. En het dringt tot mij door dat ik dat ook als ondernemer vaak doe.
In mijn werk heeft altijd de klant centraal gestaan. Wat wil de klant? Maar vraag 10 mensen en je krijgt 10 verschillende wensen net als bij mijn kleuters. Het steeds rekening houden met de mening en wensen van je omgeving en je hierop aanpassen, vreet energie en tijd. Voor het evenwicht is het ook nog om de aandacht naar binnen te richten. Dat je regelmatig de tijd neemt om met jezelf af te stemmen hoe het gaat en of je op de goede weg zit.
Jezelf als ondernemer en als mens afvragen ‘Wat wil ik graag? Waar word ik blij van? Waar verlang ik naar? Wat vind ik leuk om te doen?’. Met deze vragen blijf je óók afgestemd op jezelf en waai je niet als een blaadje met alle winden mee. Dan heb je net als een boom een goede basis. Stevig geworteld kun je dan meebuigen met je omgeving.
Waar ligt jouw aandacht het meest, buiten jezelf of naar binnen? Hoe vaak pas jij je aan aan je klanten en omgeving? Hoe vaak laat jij je energie, tijd en aandacht wegpikken door externe factoren?
Voor mijzelf is het komende tijd een aandachtspunt. In ieder geval om mijn tijd en aandacht niet weg te laten lekken door externe factoren zoals social media. En ook om na te denken wat ik volgend jaar wil neerzetten en wil doen voor mijn klanten.
En in dit proces wil ik ook vooral het plezier te blijven behouden want soms betrap ik mij erop dat ik het allemaal iets te serieus neem. Wat maakt het nou uit hoeveel eieren in de salade zitten? Als je deze met liefde bereidt, dan proeven mensen dat.
En het eerste idee is er al! De workshop ‘Schilder je hoofd leeg en maak een verfbeesie’. Schilderen is één van de dingen die ik graag doe ter ontspanning en om het hoofd te legen. Dit wil ik graag samen doen met een groep inspirerende hardwerkende ondernemende vrouwen die wel een middagje rust voor zichzelf kunnen gebruiken. Heb je zin om mee te doen? Hier kun je meer lezen over deze workshop en je inschrijven.
©Marta van Sitteren, 2014
Mooi inzicht Marta! Aanpassen is op zich niet slecht, zo kun je inspelen op wat er leeft en wat er nodig is. Maar ik merk vooral dat iets energie slurpt als ik zelf eigenlijk wat anders wil doen op dat moment.. Dus heb nu min. 1 dag per week ingepland voor mezelf: me-time of bedrijfsplanningtijd, beide heerlijk ongestoord, zonder afleiding.
Ha Marta, leuk om te lezen en een goede reminder om inderdaad naar binnen te gaan als de omgeving te hard trekt. Ook fijn om de lichtheid op te zoeken. Ik vind de meeste energie in het spelen en via het spelen kan er makkelijker en ontspannen de diepte in gegaan worden. Ook leer ik steeds beter gewoon ‘te zijn’ met die verschillende waarheden en behoeftes van anderen en mezelf. Er hoeft niet altijd iets mee en vaak is erkennen genoeg. Mooi proces.
Heel herkenbaar Martha. Ook als je heel erg vanuit jezelf keuzes maakt blijft het gevaar op de loer dat je veel met anderen bezig bent. Ik heb het afgelopen jaar een aantal bewuste keuzes gemaakt die niet door iedereen uit mijn omgeving begrepen worden. (gelukkig door sommigen mensen wel) Ik had steeds het gevoel iedereen te moeten overtuigen, van mijn keuzes. Maar waarom zou ik ze moeten overtuigen? Ik richt mijn aandacht dan op het verkeerde en voor de ander is het ook niet altijd prettig. Dus nu probeer ik dat anders te doen. Dat begint met bewustwording en vervolgens wordt het makkelijker om het los te laten. Maar dat gaat natuurlijk met vallen en opstaan.
@Lucy, bedankt voor je mooie aanvulling. Het spelen blijft een uitdaging, dat is voor mij nog zoeken in het ondernemerschap. Dat dat ook energie kan geven vergeet ik vaak 🙂
@Gwen, inderdaad is je het kunnen aanpassen ook een hele goede kwaliteit. Wat fijn dat je één dag in de week kunt inplannen, dat zouden meer mensen baat bij hebben 🙂
@Sacha, dat zijn wel lastige situaties die je beschrijft en ook een belangrijke lessen. Als die keuze écht van binnenuit komt, dan hoef je anderen niet te willen overtuigen toch?