Ken jij het belang van stilte en rust al?
“Stilte verlicht je levenspad, door niet te spreken zie je duidelijker….”
(Ghandi)
Na een lange week vakantie met zieke, hangerige kids waren mijn accu en geduld redelijk op aan het raken. Daarom besloten we om op de zondag lekker naar buiten te gaan, een middagje naar het strand. Je kent dat wel, even lekker uitwaaien.
De kids waren lekker met papa aan het rennen en ik had even de tijd voor mijzelf. Daar trok ik helemaal bij en besefte ik mij hoe belangrijk stilte en rust voor mij zijn.
Ik heb het nodig om met regelmaat de stilte op te zoeken zodat ik de accu op kan laden en ik nieuwe inspiratie op kan doen. Er zijn ook bepaalde periodes in het jaar dat ik het meer nodig lijk te hebben, bijvoorbeeld in de winter.
Eigenlijk een heel natuurlijk proces want zo gaat het ook in de natuur. In de winter lijkt de natuur even stil te staan. Soms letterlijk bevroren of in slaap onder een pak sneeuw. De winter is een fase van voorbereiding, terug naar binnen, naar de wortels. Zodat er in de lente sterke knoppen gevormd kunnen worden die tot mooie bloemen groeien.
Afgelopen winterperiode heb ik bewust voor meer stilte en rust gekozen. Als een beer in de winterslaap heb ik mij zoveel mogelijk lekker warm binnen genesteld. Veel gereflecteerd, ideeën uitgewerkt en inspiratie opgedaan. Terug naar de wortels, de kern, om van daaruit nieuwe plannen te ontwikkelen die later in de lente kunnen gaan bloeien.
Het was ook wel spannend, je weet niet wat je tegen gaat komen. De momenten van inspiratie, creativiteit, intuïtie, energie en ideeën, werden afgewisseld met verveling, onzekerheid en stress.
Stilte is een waarde volle bron van creativiteit en inspiratie. De beste ideeën ontstaan vaak als je in stilte bent, in de auto, onder de douche, voor het slapen gaan. Het valt niet mee om in deze huidige tijd stilte op te zoeken of te ervaren. We blijven maar rennen en doorgaan. Waar is het nog écht stil?
Onze werkplekken staan in kantoortuinen of open ruimtes waar het vol met geluiden is. De informatiestroom op onze computers en telefoons blijft maar binnenkomen. Steeds vaker hoor je mensen die daar (hoog)gevoelig voor zijn.
Zo ook een klant die ik vorig jaar begeleidt heb. Zij werd continue afgeleid door alles wat om haar heen gebeurde op haar werk. Uiteindelijk besefte zij hoe belangrijk stilte voor haar was en durfde zij dit bespreekbaar te maken zodat er een passende oplossing gezocht kon worden. Daarmee kon zij zelf geconcentreerd werken en was zij gelukkiger en productiever.
Het is belangrijk om stilte en rust in je dagelijks leven te integreren. Met een jong gezin en werk waarbij ik dagelijks met mensen in gesprek ben is het een uitdaging. Naast een aantal stiltemomenten die ik in mijn dag probeer in te lassen, probeer ik ook om de stilte en rust in mijzelf te vinden.
Zo wordt ik bij het schrijven van dit stuk omringt door spelende kinderen. Toch voel ik mij in stilte en rust zitten. Dat is voor mij de kunst: dat gevoel te kunnen oproepen wanneer je het nodig hebt. Dat gaat veel makkelijker als je lekker op het strand of bos loopt.
Maar ook op een drukke receptie of tijdens een vergadering kun je die stilte in jezelf opzoeken. De plek waar je volledig jezelf kunt zijn, niets moet, je hoeft alleen maar te ‘zijn’. Vanuit die stilte de omgeving waarnemen en van het moment genieten. Je kunt natuurlijk leren mediteren of yoga gaan beoefenen. Maar met deze eenvoudige tips kun je ook al een heel eind komen:
- Neem ’s ochtends de tijd om in stilte wakker te worden. Ik gebruik daarvoor de tijd in badkamer waar ik een korte meditatie doe om mijzelf te focussen en in rust de dag te kunnen beginnen.
- Probeer je activiteiten te doen met aandacht en rust. Niet tien dingen tegelijk en snel-snel-snel, maar één activiteit met volledige aandacht. Ik betrap mij er wel eens op dat ik tegelijk mijn boterham eet en mijn telefoon zit te lezen. Nee dus.
- Zoek overdag ook eens bewust de stilte op. Juist als je het druk hebt heb je de neiging om harder door te willen werken. Las bewust een korte pauze in. Ga desnoods even een paar minuten op de wc zitten met je ogen dicht of maak een korte wandeling tijdens de luch.
- Wees eens onbereikbaar. Doe je deur van je kantoor even dicht en zet je telefoon eens een half uurtje uit zodat je ongestoord kan doorwerken.
- Neem ’s avonds de tijd om je dag in stilte af te sluiten. Laat de dag even aan je voorbij gaan. Zelf blijf ik nadat ik de kinderen in bed zijn gelegd nog even in het donker naast het bed van mijn oudste zitten en geniet van de rust van een slapend kind.
En het valt soms niet mee. Hoe vaak moeten we niet van alles, zijn er mensen, situaties en telefoons die onze aandacht vragen. We zijn vaak in een continue staat van beweging. Daarom is de winter een natuurlijke periode om wat rustiger aan te doen en je bewust te zijn van stilte en rust. Geniet ervan want de winter is bijna afgelopen.
Hoe zit het met jouw stilte en rust in het dagelijks leven? Heb jij wellicht nog andere tips voor meer stilte? Ik ben benieuwd naar je reactie.
Heb jij ook behoefte aan wat stilte en rust? Om een pas op de plaats te maken en zaken op een rijtje te zetten voor jezelf? Misschien is deze dag iets voor jou.
Wat een goed geschreven artikel! Mijn complimenten!
Dank je Harry!
Nou ben ik wel nog benieuwd of jij nog tips hebt voor meer stilte?
Mooi artikel en met praktische tips!
Zelf heb ik ook regelmatig behoefte aan rustmomenten.
Wat bij mij goed werkt: ik stop bewust met wat ik aan het doen ben.
Ik ga zitten en probeer in het nu te zijn…
Maar omdat gedachten moeilijk te stoppen zijn, focus ik me om de beurt op 1 zintuig.
Het voelen van de ademhaling en andere sensaties in mijn lichaam.
De geluiden die ik hoor.
De geuren die ik om me heen kan waarnemen
Wat mijn ogen zien.
En wat ik buiten me voel; bv de wind die door mijn haren waait of de warme kop thee in mijn handen.
Dit duurt hooguit 5 minuten en ik voel me opgefrist en voel me minder gehaast en meer in het hier en nu.
Dag Marijke,
Bedankt voor je reactie en voor jouw tip. Leuk om te lezen hoe jij tot rust komt.
Groet Marta
Wat een leuk en herkenbaar stuk! Want ook ik ervaar met drukke vierdaagse baan en twee jonge kinderen dat er continue aan je ‘ getrokken en gezogen’ wordt.
Inderdaad dat even bij je kind in bed blijven liggen als je klaar bent met voorlezen is een mooi stilte moment. Maar ik ‘ pak ‘ het zelfs even in mijn 15 minuten treinreis: ik duik in mijn boek om me zo af te sluiten (af te schermen) en in stilte te komen. Ook de 5 minuten dat ik vervolgens moet fietsen. Ben ik echt aan het fietsen. Rustig ademend en in Stilte. Ik kijk niemand aan.
Er is er nog een, en die werkt het best: soms (wel ongezellig) wat eerder naar bed om op te laden en simpelweg ALLEEN te zijn , met mijn eigen stilte. En dan pak ik een boek en ben ik opgeladen 😉
Dag Wendeline,
Leuk dat je reageert en bedankt voor jouw tips!
Zo te lezen ga je er heel bewust mee om en al met al kun je best wat stiltemomentjes pakken op een dag. Fijn dat het werkt!
Hallo allemaal,
Wat doen jullie om juist dat moment van rust te nemen? Dus niet zozeer wat je in dat moment doet, maar hoe “plan(?)” je dat? Ik vergeet het gewoon, zie weer iets dat gedaan moet worden etc.
Groetjes
Saskia
Hoi Saskia,
Bedankt voor je reactie! Ik kan mij voorstellen dat je in de waan van de dag je rust vergeet. Toch wordt je daar wel productiever van. Wat bij mij werkt is een wekkertje zetten om pauze te nemen en koffie of thee te pakken. En dan 15 min. wel echt relaxen. Alles wat je ‘moet’ doen kun je dan opschrijven voor als je klaar bent met de pauze. Daarnaast kun je je ook afvragen of het echt gedaan ‘moet’ worden, de wereld vergaat niet als iets 15 minuten blijft liggen of langer 😉
Er was een eenzame monnik die op een dag bezoek kreeg van enkele mensen.
Nieuwsgierig vroegen ze hem wat voor nut het leven in stilte en meditatie had.
De monnik, die net met een emmer water haalde uit een diepe bron, stopte zijn werkzaamheden en zei: ‘Kijk eens in de bron. Wat zien jullie?’
De mensen tuurden naar het water en zeiden: ‘We zien helemaal niets.’
Enige tijd later herhaalde de monnik zijn vraag. ‘Kijk weer in de bron. Wat zien jullie nu?’
De mensen keken weer en zeiden opgetogen: ‘We kunnen in de weerspiegeling onszelf zien!’
‘Dat is de kracht van de stilte,’ legde de monnik uit. ‘Ik was water aan het putten en daarom was het water onrustig. Nu is het rustig en kunnen jullie jezelf zien. De stilte van meditatie zorgt ervoor dat je jezelf kunt zien. Maar blijf nog even hier wachten. ‘
Enige tijd later zei de monnik weer: ‘Kijk nu nog een keertje in de bron. Wat zien jullie nu?’ De bezoekers tuurden naar de bron en riepen uit: ‘Nu zien we de stenen op de bodem van de bron!’ ‘Juist,’ beaamde de monnik, ‘als je maar lang genoeg wacht en opgaat in stilte en meditatie, kun je de grond van alles aanschouwen.’
Dag Paul,
prachtig verhaal, dank voor het delen