The secret of success is to be in harmony with existence, to be always calm to let each wave of life wash us a little farther up the shore.
~Cyril Connolly~
“Wanneer ik met jou praat, voel ik mij zo rustig worden“.
Ik kijk mijn gesprekspartner aan en voel een glimlach
“Nee, echt. Jij hebt iets waardoor ik helemaal tot rust kom, dat is zo fijn!”
Mijn glimlach breekt door en ik bedank de ander oprecht voor het compliment.
Dit is voor het eerst dat ik deze glimlach voel. Jarenlang voelde ik een diepe frustratie bij het woord ‘rustig’. Wanneer ik de evaluaties las van een groep waaraan ik training had gegeven, stond daar standaard de beoordeling ‘rustig’ op. Grr, dat was niet wat ik wilde horen. Rustig wil je niet zijn, dat is saai en vervelend. Je wilt juist spontaan en bruisend overkomen!.
Alleen het blijft terugkomen, dat ik zo rustig ben. Dus ben ik het blijkbaar en zit er niets anders op dan het te accepteren. En eindelijk na al die jaren lukt het mij ook om het als compliment te zien.
We hebben allemaal wel zo’n eigenschap of kwaliteit die we niet willen hebben. Een stukje van jezelf wat anderen elke keer van je zien of benoemen, maar waar jij jezelf nog niet mee verbonden hebt of steeds probeert weg te duwen. Voor sommige mensen is het hun gevoelige kant of hun intuïtieve, spirituele of creatieve kant. Misschien hebben zij er in hun vroege jaren kritiek op gehad en hebben ze het weg gestopt.
Wanneer het je lukt om dit stukje van jezelf te accepteren, omdat jij dit gewoon bent, dan raak je meer in balans. Je kunt dan je deze kwaliteit volledig gaan inzetten met alle mooie kanten die er ook aan zitten. Dit is een wezenlijk onderdeel van jezelf, dit hoef je niet weg te stoppen. Een speciaal cadeau die jij bij de geboorte hebt gekregen en mag gaan uitpakken.
De laatste jaren ben ik mijn cadeau aan het uitpakken en begin ik mijn rust juist als één van mijn grote kwaliteiten te zien. In situaties waar anderen juist stress van krijgen (voor een groep staan of klantgesprekken voeren bijvoorbeeld) kan ik juist heel rustig overkomen. En het mooie is dat ik anderen ermee kan aansteken 🙂
Door deze acceptatie is het mooie dat ik na al die jaren niet alleen zo overkom, maar steeds vaker ook zelf de innerlijke rust kan ervaren. Ik kan nu de positieve mogelijkheden van deze kwaliteit volop inzetten. Vanuit deze rust kan ik bijvoorbeeld scherp en alert zijn, maar ook goed luisteren en verbinding maken met de ander, luisteren naar mijzelf en nog veel meer….
Doordat ik deze kwaliteit volledig heb omarmt, het is een wezenlijk deel van mij, zie ik dat ‘rust’ een schaars iets aan het worden is. Daardoor valt het op bij mensen en geven ze mij dit als feedback. Dus nu ben ik (bijna) op het punt dat ik trots ben als iemand mij rustig noemt. Rust is mijn ‘middel name’ geworden 🙂
Hoe zit het bij jou?:
- Welke kwaliteit of eigenschap benoemen anderen vaak bij jou maar duw jij weg omdat het niets bijzonders is of je vind het niet leuk om te horen?
- Stel je zou deze kwaliteit of eigenschap volledig mogen omarmen en accepteren van jezelf, wat zou het je kunnen brengen in je werk, onderneming of leven?
© Marta van Sitteren