“Have no fear of perfection, you’ll never reach it”

~Salvador Dali~

 

 

Ik zit te zwoegen op een lastige email die ik wil versturen.

Hoe ga ik het formuleren?

Nee, toch niet de juiste toon

Nieuwe poging

Deze zin mag ook wel weg

Ja, dit is beter

Het zweet staat op mijn voorhoofd

De boodschap moet wel goed aankomen

Nog even een keer nakijken

En nog één keer

En nog maar eens

Zo goed?

Nee nog maar eens teruglezen.

Voordat ik het weet, ben ik al een uur verder

Hè hè, zo kan het wel. Klaar!

Ik druk op ‘versturen’

En dan staat de tijd even stil….. M’n hart bonkt als een gek, mn hoofd wordt knalrood, een golf van perfectionisme paniek overspoelt mij

Ik kijk nog eens goed, hij is écht verzonden. Oeps

In de verzonden items zoek ik de mail op, inderdaad, verzonden

Naar de verkeerde persoon

Pijnlijk. Hoe kon ik zo stom zijn!

 

Ben jij ook zoveel tijd kwijt aan perfect (willen) zijn? Het perfecte huishouden willen hebben met de perfecte stapel handdoeken? Ben je vaak bezig om de perfecte ouder, partner, werkgever,werknemer, zoon of dochter te willen zijn? Om het perfecte stuk te willen schrijven, de perfecte email te versturen, het perfecte product te willen bedenken?

We hebben allemaal een zekere neiging tot perfectionisme en dat kan best lastig zijn. Je kunt jezelf behoorlijk ermee in de weg zitten. Door zaken uit te blijven stellen waardoor je stil blijft staan en er tegen op blijft zien. Ook kun je je behoorljik kwetsbaar voelen als je kritiek krijgt. Daarnaast kost het heel veel tijd want je doet lang over zaken die niet zo lang hoeven te duren,  dus echt effectief is het niet.

Zelf heb ik lang geworsteld (en nog regelmatig) met mijn perfectionistische neigingen. Ik leg van nature de lat hoog voor mijzelf en wil mijzelf blijven verbeteren. Soms sla ik door en maak ik het voor mijn omgeving wel erg lastig. Gelukkig heb ik in de loop der jaren mijn irrele eisen en verwachtingen behoorlijk los leren laten.

Een interessant boek over perfectionisme is van Brene Brown: ‘De moed van imperfectie, laat gaan wie je denkt te moeten zijn’.  Brown is ooit begonnen met onderzoek naar bezielde mensen en stuitte op onderwerpen als angst, schaamte en kwetbaarheid.

Haar definitie van perfectionisme is deze: Perfectionisme is gericht op wat anderen zullen vinden. Het draait om goedkeuring en acceptatie van anderen.  Er is dus een groot verschil tussen gezond je best willen doen en perfectionisme (hè, gelukkig). Perfectionisme is niet gericht op zelfverbetering. Het is een onhaalbaar doel want je kunt niet beïnvloeden hoe anderen jou zien.

Perfectionisme is, naast dat het niet effectief is, ook schadelijk en verslavend. Iedereen krijgt namelijk te maken met schaamte, verwijten en afkeuring. Door te denken dat het komt omdat iets niet perfect was, beland je in een vicieuze cirkel om het nog perfecter te willen doen.

Het advies van Brown om van je perfectionisme af te komen is: ‘het ontwikkelen van zelfcompassie en leren om de negatieve emoties van angst en schaamte te erkennen’

Zelfcompassie ontwikkelen begint met de wijze waarop je tegen jezelf praat:

• Op een perfectionistische manier jezelf afkraken: dat lukt voor geen meter, ik ben hier ook niet goed in, wat vreselijk stom,  ik ben te dik/dun/dom etc. Of
• Op een gezonde liefdevolle manier: ik heb mijn best gedaan, ik wil dit graag doen ook al lukt het niet helemaal goed, de ander bepaalt niet hoe ik mij voel, ik doe gewoon mijn best, ik ben trots op dat ik dit durf etc. Deze zelfcompassie kun je ontwikkelen. Een interessante test over zelfcompassie kun je hier vinden

Perfectionisme is overal om ons heen. Het beperkt zich niet alleen tot onszelf maar het raakt ook anderen om ons heen, thuis en op het werk. Overal ligt de lat hoog en worden er onredelijke eisen gesteld aan mensen of we benauwen onze naasten met ons perfectionisme.

Een herkenbaar voorbeeld wat mij is bijgebleven is deze: een kleuter heeft zich helemaal zelf aangekleed en komt vol trots naar beneden om het aan zijn moeder te laten zien. De (perfectionistische) moeder scant hem van boven naar onder en zegt: ‘je haar zit niet goed’.

Wanneer wij mild zijn voor onszelf geven we dat ook door aan anderen. Vergissen en fouten maken is menselijk, iedereeen doet dingen anders en we doen allemaal ons best. Ergenissen, hatelijkheden en oordelen zijn snel geuit. Ik zou je graag uitnodigingen om wat vaker door de milde bril naar jezelf en naar anderen te kijken. Hoeveel tijd en ergernis zou dit schelen? En hoeveel krijg je hiervoor terug?

“Door de barsten komt het licht naar binnen. Juiste de imperfecte dingen geven kleur aan de rest. Het zijn geen gebreken maar het maakt ons menselijk en authentiek.”

Heb jij de moed om jouw imperfecte kanten te laten zien en tegelijkertijd mild te zijn voor jezelf?

Wil je iets aan jouw perfectionisme doen en kun je daar wel wat hulp bij gebruiken? Neem dat contact met mij op, ik help je graag.