“De natuur telt geen uren. Alleen de mens wil weten hoe laat het is”. ~Eckhart Tolle ~
Ik schrik wakker
Het gordijn staat al half open en de eerste stralen zonlicht vallen de slaapkamer binnen
Mijn ogen zoeken de wekker en ik zit gelijk recht overeind: veel te laat!
M’n hart begint in de hoogste versnelling te kloppen
De radertjes in mijn hoofd gaan in hetzelfde tempo mee. Gedachten springen uit de gekste gaten als een dolle door mijn half slapende hoofd. Ik móet nú opschieten met: douchen, aankleden, broodtrommeltjes maken, kinderen wassen en aankleden, in de auto stappen. Niet vergeten om… lichte paniek, dat gaat nooit op tijd lukken!
Ik spring uit bed, maak de kids wakker en spoor ze aan om vandaag vooral héél snel aan te kleden en te eten omdat we vééls te laat zijn. Met slaperige koppies kijken ze mij aan en ik zie ze denken: ‘wat maak jij je druk?’.
Hoezo haasten? Zo relaxed als altijd, doen zij het ochtendritueel in hetzelfde tempo als normaal. Of zelfs een tikje langzamer, ligt dat aan mijn beleving? Ze zien een auto’tje liggen op de grond en gaan er gelijk mee spelen, een poes die langsloopt moet even geaaid worden, een miertje in de keuken moet uitgebreid bestudeerd worden.
Zij geven niets om de cijfertjes op de klok die blijven wegtikken. Wat heerlijk eigenlijk. Hen aansporen werkt averechts, het resultaat is dat ik creatief wordt en met hen mee ga spelen. Terwijl ik met een schuin oog de klok in de gaten houdt worden we raceauto’s die zich supersnel aankleden, we doen een wedstrijdje snelontbijt en vliegen als Batman en Robin op de fiets naar school. We hebben de grootste lol én we zijn ook nog eens de eerste op school!
Het is mij met de paplepel ingegoten om ergens op tijd te zijn, geregeld ben ik daarom ruim te vroeg. Wel prima want het geeft mij rust, ik hoeft niet te jakkeren. Ik draag al zeker 8 jaar geen horloge meer en heb al tijden geen wekker gezet, het gaat verbazend goed.
Nu kan time management voor jezelf soms best een uitdaging zijn, laat staan als je het voor anderen (lees kinderen) erbij mag doen. Dat levert soms best stressvolle situaties op zoals de beschreven ochtend. Als ik op tijd wil zijn om een cursusgroep te begeleiden en de kinderen willen graag met vliegtuigjes gaan gooien in plaats van aankleden. Dat is geen ideale combinatie, laat staan als ik de wekker niet heb gehoord.
Wat is ‘tijd’ toch een gek iets. De ene keer vervelen we ons te pletter en willen we dat de tijd sneller gaat. De andere keer hebben we tijd te kort om alles te doen wat we willen doen. Het is een gevoel, iets wat door je hoofd getriggerd wordt. Het idee dat je te laat bent en je moet haasten, waardoor je hele lichaam in een overdrive komt. De klok gaat niet sneller of langzamer lopen. Die trigger maak het wel lastiger want het werkt juist averechts.
Wat zou het toch heerlijk zijn om zoals een kind, het gevoel te hebben dat je zeeën van tijd hebt en alleen het ‘nu’ bestaat. Niet straks of gisteren. Gewoon NU. Als ik aan mijn zoontje vraag wat hij op school heeft gedaan zegt hij standaard: ‘weet ik niet meer’, hij is bezig met wat nu zijn aandacht vraagt en daar verdwijnt hij in. Wanneer deze kleuter iets heel graag wilt, dan moet het nú gelijk. Er is in zijn beleving geen straks of morgen. Van deze tijdsbeleving kunnen wij volwassenen nog best iets van leren. Daarom heb ik wat tips om een rijtje gezet.
- Hou je aandacht bij waar je nu mee bezig bent en hou je niet te veel bezig met gisteren of morgen.
- Verlies jezelf in de activiteit waar je mee bezig bent door niet op de klok te kijken en je hoofd leeg te houden zodat je in een natuurlijke flow komt.
- Probeer één dag niet op de klok te kijken maar te luisteren naar andere signalen, bijvoorbeeld van je omgeving (kerkklokken, school die uitgaat, ondergaande zon) of van je lichaam (honger, dorst, slaap).
- Als je heel graag iets wilt, doe het dan nu gelijk. Wacht niet tot het koffietijd is, lunchpauze, vier uur, avond of welke ander geschikt moment dan ook.
- Doe de dingen met volledige aandacht, en daardoor langzamer dan je gewend bent. De trap op lopen kan in de vijfde versnelling of in peutertempo. De beleving is geheel anders 😉
Ik ben benieuwd naar jouw beleving van tijd en lees je reactie graag onderaan mijn blog. Als je wel wat hulp kunt gebruiken om bewuster met je tijd op te gaan of om meer te ontspannen, vraag hier een vrijblijvend intakegesprek aan.
